Jean-Honoré Fragonard - Pasterka, XVIII wiek |
Johann Wolfgang Goethe
Pasterski Lament (1804)
Wysoko na tamtej górze
Staję tysiące razy,
Pochylam się na mojej lasce
I spoglądam w dół na dolinę.
Pochylam się na mojej lasce
I spoglądam w dół na dolinę.
George Chalmers - Pasterka z krajobrazem, 1760 |
Potem podążam za pasącym się stadem,
Które strzeże mój piesek.
Schodzę na dół,
Samemu nie wiedząc jak.
Madame Louise Suzanne Edmee Martel jako pasterka, połowa XVIII wieku |
Tam znajduje się pięknymi kwiatami
Cała łąka zapełniona,
Zrywam je nie wiedząc,
Komu je podaruję.
Vigee Le Brun - Księżniczka Maria Cristina di Borbone, 1791 |
I deszcz, grzmot i błyskawice
Przeczekuję pod drzewem.
Tamte drzwi pozostają zamknięte.
Wszystko jest jednak marzeniem.
Sir Joshua Reynolds - Diana Sackville, XVIII wiek |
Tęcza widniała
Szczęśliwie nad tamtym domem,
Lecz wycofała się ona
Daleko poza wieś.
Allart van Everdingen - Krajobraz wodny z tęczą, XVII wiek |
Na zewnątrz wsi i dalej,
Możliwe, że aż ponad morze.
Przejdźcie, wy owce, przejdźcie.
Pasterzowi jest tak bardzo smutno.
Charles Jervas - 'Lady Rachel Cavendish, Lady Morgan jako pasterka, 1730 |
Powyższy wiersz przetłumaczyłam (nie znalazłam żadnego tłumaczenia tego wiersza), poniżej znajduje się niemiecki oryginał.
Wiersz w muzycznej wersji
Schäfers Klagelied
Da droben auf jenem Berge,
Da steh ich tausendmal,
An meinem Stabe gebogen,
Und schaue hinab in das Tal.
Dann folg ich der weidenden Herde,
Mein Hündchen bewahret mir sie,
Ich bin heruntergekommen
Und weiß doch selber nicht wie.
Da stehet von schönen Blumen
Die ganze Wiese so voll.
Ich breche sie, ohne zu wissen,
Wem ich sie geben soll.
Und Regen, Sturm und Gewitter
Verpass ich unter dem Baum.
Die Türe dort bleibet verschlossen;
Denn alles ist leider ein Traum.
Es stehet ein Regenbogen
Wohl über jenem Haus!
Sie ist aber weggezogen
Und weit in das Land hinaus.
Hinaus in das Land und weiter,
Vielleicht gar über die See.
Vorüber ihr Schafe, vorüber!
Dem Schäfer ist gar so weh.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz