Tłusty czwartek:
- w starożytności koniec zimy i początek wiosny świętowano jedzeniem tłustych potraw
- w Polsce zwyczaj jedzenia pączków rozpowszechnił się w XVII w. w miastach i na dworach
- pączki były zwane pampuchami, które robiono z mąki pszennej i skwarków; pieczono je na blasze albo smażono na smalcu, aby były tłuste
- stały się słodkie w XVI w., a okrągły kształt przybrały na przełomie XVII i XVIII w.
- na Śląsku nazywano je kreplami (niem. Krapfen - ciasto smażone na tłuszczu)
- kreple wspomniane są w Biblii Gdańskiej z 1632 r., Biblii Leopolity z XVI w.; Mikołaj Rej napisał:
"Mnieysi stanowie pieką kreple, więtsi torty”
Mikołaj Rej, 1568 r. |
- Jędrzej Kitowicz napisał w XVIII w. o pączkach przygotowywanych na dworze Augusta III:
"Ciasta także francuskie, torty, pasztety, biszkopty i inne, pączki nawet — wydoskonaliło się to do stopnia jak najwyższego. Staroświeckim pączkiem trafiwszy w oko mógłby go podsinić, dziś pączek jest tak pulchny, tak lekki, że ścisnąwszy go w ręku znowu się rozciąga i pęcznieje do swojej objętości, a wiatr zdmuchnąłby go z półmiska.”
Portret Jerzego Kitowicza, 1804 r. |
- jeden z pączków nadziewano orzechem, kto natrafi na ten pączek, będzie miał szczęście w przyszłym roku
- przygotowywano również faworki (fr. faveur - wąska wsążeczka)
- kto nie zje pączka w tłusty czwartek nie będzie szczęśliwy w dalszym życiu
- w Małopolsce i na Śląsku tłusty czwartek zwano combrowym czwartkiem:
^ zwyczaj pochodzi ze średniowiecza, kiedy przekupki na rynku krakowskim urządzały zabawę
Jean-marc Nattier - Madame Joseph Nicolas Pancrace Royer, XVIII w. |
^ słowo comber pochodzi z niemieckiego Schemper (maska) lub zampern (biegać w maskach)
Jean Marc Nattier - Kobieta trzymająca maskę, XVIII w. |
^ najstarszy opis tego obyczaju pochodzi z 1600 r.: przekupki krakowskie wybierały sobie marszałkinię (najczęściej najgłośniejsza mężatka), w przebraniach rano wchodziły do miasta, niosąc słomianą kukłę, symbolizującą mężczyznę i zwaną combrem, potem rozszarpywały ją (wyciągnięcie najdłuższej słomki wróżyło szczęście), na rynku rozbiegały się i ścigały mężczyzn, będący w powozach musieli wykupić się datkiem, zabierały im też rzeczy, np, czapki, które musieli wykupić, biedniejszych kobiety wiązały i czochrały włosy wołając: "Comber! Comber!"; potem rozpoczynały się tańce i pijatyki trwające do środy popielcowej
Giovanni Domenico Tiepolo - Minuet, XVIII w. |
^ Jędrzej Kitowicz o combrze:
"przekupki sprawiały sobie ochotę, najęły muzykantów, naznosiły rozmaitego jadła i trunków i w środku rynku, na ulicy, choćby po największym błocie tańcowały; kogo tylko z mężczyzn mogły złapać, ciągnęły do tańca"
Piękna zdemaskowana, 1770 r. |
^ Konstanty Majeranowski w 1820 r. przytoczył krakowską legendę: Comber to było nazwisko burmistrza Krakowa, który dręczył przekupki, ciągnął je za włosy i przeklinał, karał grzywnami i więził. Umarł w czwartek przed środą popielcową. W mieście zapanowała radość. Mówiono: "Zdechł Comber!". Urządzono zabawę, którą zaczęto powtarzać co roku. Krakowianie zamiast targać głowę mówią "combrzyć za głowę".
Peter Snijes - Przekupka, XVIII w. |
Przysłowia:
- Powiedział Bartek, że dziś tłusty czwartek, a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła
- Gdy w tłusty czwartek człek w jedzeniu pofolguje, łaskawy Pan Bóg grzech obżarstwa daruje
- Tłusty czwartek pączkami fetuje, a od Popielca ścisły post szykuje
- Od tłustego czwartku do Zmartwychwstania – ścisły post się kłania
- Kto w tłusty czwartek nie zje pączków kopy, temu myszy zjedzą pole i będzie miał pustki w stodole
Pietro Falca - Ridotto, 1740 r. |
Zapusty:
- tłusty czwartek inicjował zapusty
- trwały one aż do środy popielcowej
- był to czas tańców i obfitego pożywienia
John S.C. Schaak - Gospoda, XVIII w. |
- obfite pożywienie miało zapewnić dobrobyt na cały rok
- przed zapustami bito świnię i jedzono ją do końca
- w XVII w. śpiewano: "nie chcą państwo kapusty; wolą sarny, jelenie i żubrowe pieczenie"
- urządzano kuligi z pochodniami
Alfred von Wierusz-Kowalski, XIX w. |
- tańczono mazur, polonez, młynek, hajduk, taniec świeczkowy, niemiecki cenar i francuski galard
- urządzano korowody przebierańców
- ostatnie dni karnawału miały swoje nazwy: mięsopustny (tłusty) czwartek, smalcowa (zapustna) niedziela, ostatkowy (błękitny) poniedziałek i ostatni (zapustny) wtorek
Antoine Pesne - Bal maskaradowy, XVIII w. |
Przypisy:
https://www.focus.pl/artykul/tlusty-czwartek-historia-pysznej-tradycji
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:J%C4%99drzej_Kitowicz.gif
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Miko%C5%82aj_Rej.PNG
https://historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com/2016/02/04/historia-tlustego-czwartku/
https://www.kopalnia.pl/kopalnia-wiedzy/staropolska-zabawa-czyli-comber-babski-w-gorniczym-wydaniu-huc6
https://pl.pinterest.com/pin/179581103875505589/?lp=true
https://pl.pinterest.com/pin/468022586254230424/
https://i.pinimg.com/564x/80/7d/8f/807d8f500d0aec6d01633d281d24eb9c.jpg
https://pl.pinterest.com/pin/131941464059505288/
https://ar.pinterest.com/pin/321374123389553746/?lp=true
https://ar.pinterest.com/pin/491736853058237159/
https://sadeczanin.info/wiadomosci/powiedzial-bartek-ze-dzis-tlusty-czwartek-znasz-najlepsze-przyslowia-o-tlustym-czwartku
https://ar.pinterest.com/pin/379217231118113058/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz