Madam Guyon w więzieniu (wiersz)

Z książki Anton Reiser, powieść psychologiczna autorstwa Karla Moritza dowiedziałam się o istnieniu sekty Madame Guyon.

Jeanne Marie Bouvier de la Motte Guyon

Madam Guyon była francuską mistyczką żyjącą w latach 1648-1717. Została oskarżona przez papieża za herezję i skazana do więzienia (1695-1703), chociaż sama uważała się za katoliczkę.


Na podstawie opisów sekty w książce Anton Reiser napisałam wiersz, który pasowałby do Madam Guyon.

Madam Guyon w więzieniu

Za bańki mydlanej rozbicie 

Nie zasługuję już na życie.

Gdyż najświętszej prawdy wyznanie

To powód na moje skazanie.

Wprzód przez trzy tragedie nękana:

Czasem w nocy, czasem z rana.

Tkwiły ze mną zawsze, jak cienie:

Te trzy: strach, nuda i cierpienie.

Umierania, śmierci i życia

Boję się, a także nie-bycia.

Co jeśli w niebyt się obrócę?

A do istnienia już nie wrócę?

Lubisz rozrywkę? To ułuda!

Bowiem wszędzie czai się nuda.

Dóbr materialnych gromadzenie

Ma dla cię największe znaczenie?

Wtedy wielka pustka przybędzie

Gdy pragnień żadnych już nie będzie.

Cierpienie - najgorszym potworem

Gdyż nie jest to umysłu tworem.

Głód, zimno, choroba - przyczyny

Wielkich nieszczęść ludzkiej rodziny.

Marząc, aby ukrócić mękę

Podaję śmierci moją rękę..

Strach: już wyzwoliłam się z niego,

On nie uczyni nic dobrego.

Nuda: jest tyle do zrobienia,

Jeszcze więcej do przemyślenia.

Nie marnuj czasu pędzącego,

Wspomagaj za to cierpiącego.

Jak cierpienie pokonać mogę?

Jakże w biedzie sobie pomogę?

Jak znieść okropne zimna znoje?

Gdy podarte odzienie moje?

Jak przestać myśleć o chorobie?

Ona we mnie - cokolwiek robię.

Jak zaspokoić głód, pragnienie?

Nie pomoże samo myślenie.

Strach i nuda są już dla mnie niczym;

Niestety, cierpienie się liczy.

Jak tylko umiem, skupiam myśli,

Może ukojenie się wyśni!    

Proces sądowy Elisabeth Canning

Maria Antonina w wieży więziennej