Rynek
Układ ulic rynku w Opolu nie zmienił się od średniowiecza. W XIV wieku drewniane budynki przebudowywano na murowane, żeby uniknąć kolejnych pożarów. W Opolu znajdują się pozostałości dwóch zamków i wiele starych kościołów.
Niestety wiele kamienic spłonęło podczas II wojny światowej; odbudowano je w barokowym stylu. Tylko kilka przetrwało ostatnią wojnę.
Na końcu uliczki widać kościół Podwyższenia Krzyża Św. |
Kościół św. Aleksego Wybudowany w XV wieku, przebudowany w 1691 w barokowym stylu |
Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha |
Mały cmentarz przy Kościele Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha
Stare kamienice
Żółta kamienica z XIV wieku z donżonem, czyli wieżyczką mającą funkcje mieszkalne i obronne.
Widać tu białą wieżę ratusza |
Na środku kościół Trójcy Św., po prawej kamienica książęca |
Kamienica książęca została zbudowana w XVI wieku, przebudowana wiek później.
Do 1532 roku kamienica była własnością książąt piastowskich, po wygaśnięciu rodu przejął ją baron Fragstein. Po pożarze w 1615 roku kamienica stała się własnością rodu Oppersdorfów z Głogówka. Podczas potopu szwedzkiego w 1655 roku rodzina Oppersdorf gościła króla Jana Kazimierza. W XVIII wieku budynek otrzymał prawo prowadzenia handlu. W 1824 kamienicę wykupił Heinrich Grabowsky. Otworzył aptekę, którą nazwał "Pod Lwem". Apteka działała do lat 50 XX wieku.
Kamienica książęca również posiada donżon |
Dawne kolegium jezuickie
Pod koniec XVI wieku stały tu dwie kamienice, które w 1698 roku połączono i utworzono kolegium jezuickie. Od 1733 roku kolegium stało się budynkiem mieszkalnym. W latach 1816-1832 znajdowała się tu siedziba biur rejencji opolskiej. Od 1932 jest to muzeum.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz